Willem-Alexander der Nederlanden
Z.K.H. de Prins van Oranje
Algemeen
leven
1967
functie
{{{functie}}}
functie 1
Erfprins van Oranje
functie 2
Prins van Oranje
periode
{{{periode}}}
periode 1
1967-1980
periode 2
1980-heden
periode 3
{{{periode3}}}
voorganger
{{{voorganger}}}
voorganger 1
Beatrix
voorganger 2
Alexander
voorganger 3
{{{voorganger3}}}
opvolger
{{{opvolger}}}
opvolger 1
{{{opvolger1}}}
opvolger 2
Catharina-Amalia
opvolger 3
{{{opvolger3}}}
Familie relatie
vader
Claus van Amsberg
moeder
Beatrix
dynastie
Oranje-Nassau
Rang
{{{rang}}}
Willem-Alexander Claus George Ferdinand (Utrecht, 27 april 1967) Prins van Oranje, Prins der Nederlanden, Prins van Oranje-Nassau, Jonkheer van Amsberg, is de oudste zoon en troonopvolger van koningin Beatrix der Nederlanden. Hij wordt officieel aangeduid als Zijne Koninklijke Hoogheid de Prins van Oranje. De prins is sinds 2 februari 2002 getrouwd met Máxima Zorreguieta. Het prinselijk paar heeft drie dochters.
Biografie
[
]
Willem-Alexander werd geboren in Utrecht als de oudste zoon van toenmalig kroonprinses Beatrix en prins Claus. Bij zijn geboorte was hij na zijn moeder tweede in lijn van troonopvolging. Toen zijn moeder in 1980 koningin werd, werd haar oudste zoon volgens het gebruik de ‘Prins van Oranje’, en toen hij 18 jaar werd, kreeg hij een zetel in de Raad van State. Hij kreeg ook een koninklijke uitkering.
De kroonprins woonde in zijn jeugd op Kasteel Drakensteyn in Lage Vuursche (gemeente Baarn). In Baarn ging hij naar de Nieuw Baarnse School en later het Baarnsch Lyceum. De middelbare school vervolgde hij in 1981 bij het Vrijzinnig-Christelijk Lyceum in Den Haag. Vervolgens haalde hij een International Baccalaureate aan het Atlantic College in Llantwit Major (Wales). Daarna studeerde hij geschiedenis aan de Rijksuniversiteit Leiden, dezelfde universiteit waar ook zijn moeder en zijn grootmoeder hadden gestudeerd. In zijn studententijd kreeg hij de bijnaam “Prins Pils” wegens het enthousiasme waarmee hij zich in het studentenleven stortte. In 1993 behaalde prins Willem-Alexander zijn doctoraalexamen; zijn afstudeerscriptie handelde over de Nederlandse reactie op het besluit van Frankrijk om binnen de NAVO een ‘status aparte’ in te nemen. De scriptie is niet openbaar gemaakt.
Na het behalen van zijn bul begon de ‘opleiding tot het koningschap’. De kroonprins volgde verschillende militaire cursussen bij de Koninklijke Luchtmacht (waar hij onder meer zijn groot vliegbrevet haalde) en Koninklijke Landmacht. Zijn dienstplicht had de kroonprins al bij de Koninklijke Marine doorlopen (augustus 1985 tot januari 1987, met o.a. diensten aan boord van Hr. Ms. Tromp en Hr. Ms. Abraham Crijnssen en in 1988 als wachtofficier aan boord van Hr. Ms. Van Kinsbergen. Tegelijkertijd begon prins Willem-Alexander zich ook meer in het openbare leven te profileren. Hij vervulde representatieve taken bij officiële evenementen en deed ervaring op door bezoeken af te leggen aan gemeenten, provincies en maatschappelijke instellingen.
Regelmatig vertegenwoordigt de kroonprins het Koninklijk Huis bij officiële evenementen in het binnen- en buitenland. Jaarlijks verschijnt hij ongeveer vijftig keer bij officiële gelegenheden. Na de stage bij de Koninklijke Luchtmacht hield prins Willem-Alexander zich aanvankelijk bezig met de rechterlijke macht, het binnenlands bestuur, en vanaf 1997 met het Nederlandse bedrijfsleven. Daarnaast specialiseerde hij zich in het waterbeheer, een onderwerp dat zijn vader (prins Claus) hem aan de hand deed. Hij zette zijn kennis onder meer in bij zijn bezoek aan Marokko in november 2005. Zie paragraaf over “Andere functies”.
Sport
[
]
Als enthousiast sportliefhebber zorgde de kroonprins voor veel sympathie onder de bevolking, maar ook voor enkele relletjes. In 1986 reed prins Willem-Alexander onder de naam W.A. van Buren de Elfstedentocht uit. Zijn outfit, een Playboy-broek en een Marlboro-jack, veroorzaakte hierbij enige opschudding. In 1992 liep hij met onder meer Gerrie Knetemann de marathon van New York uit. Het gedrag van prins Willem-Alexander tijdens de Olympische spelen van 1996 in Atlanta veroorzaakte opnieuw opschudding. Zo zong hij vanaf de tribune Wat zijn de Yanken stil mee en bestormde hij enthousiast in korte broek het hockeyveld nadat de dames brons gewonnen hadden om vervolgens uitbundig “mee te hossen”. Sommigen waren van mening dat een kroonprins zich toch representatiever moest gedragen, het NRC Handelsblad noemde het gedrag zelfs “een kroonprins onwaardig”. Maar in een opiniepeiling gaf ruim 80% van de Nederlanders aan het gedrag van de prins wel te waarderen. In 1998 werd prins Willem-Alexander lid van het Internationaal Olympisch Comité. Wouter Huibregtsen, die ook in de race was voor het lidmaatschap van het IOC, zou de kroonprins hierna in een interview voor de Volkskrant een “saboteur, judas en een lafaard” hebben genoemd, omdat prins Willem-Alexander eerder had beloofd geen functie bij het IOC te zullen aanvaarden. Huibregtsen ontkende later deze termen gebruikt te hebben en werd door de rechtbank grotendeels in het gelijk gesteld. Hoewel aanvankelijk de Nederlandse politiek niet onverdeeld enthousiast was over het lidmaatschap van de Nederlandse kroonprins bij een door corruptie en schandalen geplaagde organisatie, mocht prins Willem-Alexander lid worden van het IOC. Binnen het IOC zet hij zich vooral in voor het stimuleren van sport in Afrika.
Huwelijk
[
]
Op 30 maart 2001 verloofde de kroonprins zich met de Argentijnse Máxima Zorreguieta. Zij was een omstreden partner door het verleden van haar vader, Jorge Zorreguieta, die zitting heeft gehad in de regering van Argentinië ten tijde van de militaire dictatuur (1976 – 1983) onder generaal Jorge Videla. Premier Kok schakelde minister van Staat Max van der Stoel in om deze bom onder de troonopvolging van de prins te demonteren. Onder hevige druk van Van der Stoel besloot vader Zorreguieta de huwelijkssluiting niet bij te wonen. Toen premier Kok ook nog beloofde dat de aanwezigheid van Zorreguieta senior ook in de toekomst geen vanzelfsprekende zaak zou zijn, werd de toestemmingswet aangenomen.
Het huwelijk van prins Willem-Alexander met Máxima Zorreguieta werd gesloten op 2 februari 2002 door Amsterdamse Burgemeester Job Cohen in de Grote Zaal van de Beurs van Berlage te Amsterdam. Het werd kerkelijk ingezegend in de Nieuwe Kerk door dominee Carel ter Linden, voormalig predikant van de Haagse Kloosterkerk en tevens de dominee bij wie prins Willem-Alexander in 1997 belijdenis had gedaan.
Tijdens de traditionele rijtoer werd door republikeinen en sympathisanten van de Dwaze Moeders gedemonstreerd op het Koningsplein. Ook werd een plastic zakje met witte latexverf tegen de Gouden Koets gegooid. Er werden enkele arrestaties verricht, maar grote ongeregeldheden bleven uit.
Gezin
[
]
Prins Willem-Alexander en Prinses Maxima kregen op 7 december 2003 een dochter, prinses Catharina-Amalia. Zij werd geboren in het Bronovo-ziekenhuis in Den Haag. Haar volledige naam is Catharina-Amalia Beatrix Carmen Victoria.
Op 26 juni 2005 werd hun tweede dochter geboren, prinses Alexia. Zij werd ook geboren in het Bronovo-ziekenhuis in Den Haag. Haar volledige naam is Alexia Juliana Marcela Laurentien.
Op 10 april 2007 werd hun derde dochter, prinses Ariane geboren, ook zij werd geboren in het Bronovo-ziekenhuis in Den Haag. Haar volledige naam is Ariane Wilhelmina Máxima Ines.
Titels
[
]
Hij is nu titularis of erfgenaam van de volgende dynastieke, erfelijke of vorstelijke titels:
Zie
Titels van de Nederlandse koninklijke familie
voor het hoofdartikel over dit onderwerp.
-
Koning der Nederlanden
(titel die hij logischerwijs voert zodra hij koning wordt)
- Prins van Oranje (wordt doorgegeven aan volgende troonopvolger zodra hij koning wordt)
- Prins der Nederlanden (dragen ervan komt tijdelijk te vervallen in de periode dat hij koning is)
- Prins van Oranje-Nassau
-
Markies
van
Veere
- Markies van
Vlissingen
-
Graaf
van
Katzenelnbogen
,
Vianden
,
Diez
,
Spiegelberg
,
Buren
,
Leerdam
en
Culemborg
-
Burggraaf
van
Antwerpen
-
Baron
van
Breda
,
Diest
,
Beilstein
, de stad
Grave
, het
Land van Cuijk
,
IJsselstein
,
Cranendonck
,
Eindhoven
,
Liesveld
,
Herstal
,
Waasten
,
Arlay
en
Nozeroy
-
Vrijheer
van
Ameland
-
Heer
van
Borculo
,
Bredevoort
,
Lichtenvoorde
,
Loo
,
Geertruidenberg
,
Klundert
,
Zevenbergen
,
Hooge en Lage Zwaluwe
,
Naaldwijk
,
Polanen
,
Sint Maartensdijk
,
Soest
,
Baarn
,
Ter Eem
,
Willemstad
,
Steenbergen
,
Montfoort
,
St. Vith
,
Bütgenbach
,
Niervaart
,
Daasburg
,
Turnhout
,
Besançon
-
Jonkheer
van
Amsberg
.
Kroonprins Willem-Alexander heeft aangegeven in de toekomst als Willem IV te regeren[1].
Militaire functies
[
]
Op militair gebied heeft hij, na zijn recentste bevordering op 27 april 2005, de volgende rangen:
Tevens is hij adjudant in buitengewone dienst van Hare Majesteit de Koningin.
Sinds 6 december 2001 is hij ook drager van het Officierskruis (officieel: Onderscheidingsteken voor eervolle langdurige Nederlandse effectieve dienst als officier, ook bekend als het Jeneverkruis), omdat hij in dat jaar 15 jaar als officier in dienst was van Hare Majesteit de Koningin.
Andere functies
[
]
- Lid van het
Internationaal Olympisch Comité
.
- Voorzitter van de Nederlandse
Adviescommissie Water
.
- Beschermheer van de
Nederlandse Hartstichting
.
- Beschermheer van het
Oranje Fonds
.
- Beschermheer van het Global Water Partnership.
- Beschermheer United World Colleges Nederland.
- Beschermheer Stichting
SAIL Amsterdam
.
- Beschermheer Koninklijk Nederlands Watersport Verbond te Amsterdam.
- Beschermheer Stichting
Hermitage aan de Amstel
.
- Protector
Koninklijke Hollandsche Maatschappij der Wetenschappen
.
- Beschermheer Veteranen Comité
- Erevoorzitter van de Koning Willem I Stichting
- Regent van de Stichting
Praemium Erasmianum
[2]
- Eind 2006 benoemd tot voorzitter van de onafhankelijke
Adviesgroep Water en Sanitaire Voorzieningen
van de Verenigde Naties. Dit gebeurde kort voor het vertrek van scheidend secretaris-generaal
Kofi Annan
. Hij is hiermee de opvolger van de voormalige Japans premier
Hashimoto Ryūtarō
.
Onderscheidingen
[
]
Als zoon van de regerende Nederlandse Koning of Koningin was Willem-Alexander automatisch een Ridder in de Orde van de Gouden Leeuw van Nassau. Deze onderscheiding droeg hij pas na zijn 18e verjaardag.
Prins Willem-Alexander is ook onderscheiden met de jubileummedaille van Koningin Juliana ( 1973) en de inhuldigingsmedaille van Koningin Beatrix. Op zijn 18e verjaardag werd de Prins van Oranje, zoals de traditie dat voorschrijft, ook onderscheiden met de hoogste Nederlandse civiele onderscheiding, het Grootkruis in de Orde van de Nederlandse Leeuw.
Prins Willem-Alexander is Rechtsridder in de Ridderlijke Orde van Sint Jan en werd bij staatsbezoeken onderscheiden met grootkruisen in Belgische, Duitse, Deense, Zweedse, Noorse, Thaise en Japanse ridderorden.
Voorouders
[
]
De voorouders van Prins Willem-Alexander
Prins Willem-Alexander, Prins van Oranje
(1967- )
Vader:
Claus van Amsberg
(1926-2002)
Grootvader:
Klaus Felix von Amsberg
(1890-1953)
Overgrootvader:
Wilhelm von Amsberg
(1856-1929)
Overgrootmoeder:
Elise von Vieregge
(1866-1951)
Grootmoeder:
Gosta von dem Bussche-Haddenhausen
(1902-1996)
Overgrootvader:
Georg von dem Bussche-Haddenhausen
(1869-1923)
Overgrootmoeder:
Gabriëlle von dem Bussche-Ippenburg
(1877-1973)
Moeder:
Koningin Beatrix der Nederlanden
(1938- )
Grootvader:
Prins Bernhard van Lippe-Biesterfeld
(1911-2004)
Overgrootvader:
Prins Bernhard van Lippe-Biesterfeld
(1872-1934)
Overgrootmoeder:
Barones Armgard van Sierstorpff-Cramm
(1883-1971)
Grootmoeder:
Koningin Juliana der Nederlanden
(1909-2004)
Overgrootvader:
Hertog Hendrik van Mecklenburg-Schwerin
(1876-1934)
Overgrootmoeder:
Koningin Wilhelmina der Nederlanden
(1880-1962)
Noten
[
]
- ↑http://www.racchvs.com/alex/biointerview.htm
- ↑http://www.koninklijkhuis.nl/content.jsp?objectid=16620 Lijst van functies van de Prins van Oranje